De weg naar het avondland - Armenië - Georgië

Jan Leyers is gearriveerd in Armenië, een land op de grens tussen Azië en Europa. Bijna 70 jaar lang was Armenië een Sovjetrepubliek. In 1991 scheurde het zich los van Moskou en werd het onafhankelijk. Armenië is een jonge staat, maar het Armeense volk heeft een lange en tragische geschiedenis. Op een heuvel, die over de hoofdstad Jerevan uitkijkt, staat het genocidenmonument, dat de zwartste bladzijde uit de Armeense geschiedenis herdenkt. Tijdens de eerste wereldoorlog kwamen in het Ottomaanse Rijk anderhalf miljoen Armeniërs om het leven. De Turken beschouwden de christelijke Armeniërs als handlangers van de westerse geallieerden en besloten hen te elimineren. De genocide zelf is in Armenië een blijvend trauma, maar bijna net zo erg vinden de Armeniërs dat de Turken niet willen erkennen dat het om volkerenmoord ging. In een buitenwijk van Jerevan heeft Jan een afspraak met Vergine Svazlyan en haar dochter Knarik, twee geschiedkundigen die de Armeense volkerenmoord onder de aandacht proberen te houden.

In Armenië duurt het nooit lang voor je op een gevoelig symbool van de Armeense natie stuit. Als Jan op de markt in Jerevan om zich heen kijk, lijkt het alsof schilders hier maar één onderwerp hebben: de berg Ararat. Volgens de legende strandde de ark van Noach na de Zondvloed op de Ararat. Noach en zijn familie waren de enige overlevenden en bevolkten de aarde weer van nul af aan. Daarom beschouwen de Armeniërs zichzelf als het oudste volk ter wereld en de Ararat als een heilige berg. Met de Armeense heilige berg Ararat is er één probleem: hij ligt niet meer in Armenië. Sinds de grens zeventig jaar geleden werd hertekend, bevindt de Ararat zich op het grondgebied van erfvijand Turkije. Net over de grens.

Na een tocht door een woest en overweldigend landschap komt Jan aan in Gyumri, een stad die zich nog altijd niet heeft hersteld van de ramp die haar twintig jaar geleden overkwam. Op 7 december 1988 legde een zware aardschok Gyumri in puin. Van de grote textielfabrieken die tienduizenden mensen tewerkstelden, bleef niets over.

De volgende dag steekt Jan de grens met Georgië over. Hij komt aan in Akhalkalaki, een stadje dat er even vreemd uitziet als het klinkt. In de lobby van het hotel ontmoet hij Tsiala Aslanyan, een 23-jarige journaliste. Tsiala laat ons kennismaken met een vreemd plaatselijk gebruik. Het meisje van je dromen kidnappen om er vervolgens mee te trouwen, is in deze uithoek van Georgië namelijk doodnormaal.

Presentatie: Jan Leyers.